SIKAP BURUK AHLI POLITIK MALAYSIA YANG MEMALUKAN

Saya amat tertarik untuk memperkatakan tentang masalah ahli politik di negara saya yang tercinta ini. Saya ini bukanlah anti kepada ahli politik tetapi secara terang-terangan tindakan beberapa ahli politik di Malaysia yang cuba mempertahankan kekuasaan mereka walaupun sudah nampak tanda-tanda mereka tidak popular dan hendak ditolak keluar mengundang saya untuk mengupas trend ini.
Cuba kita lihat kepada bekas PM kita sendiri Tun Dr Mahathir. Umum mengetahui bahawa Tun telah menyerahkan jawatan PM kepada Pak Lah bukanlah kerana keprihatinan Tun terhadap nasib bangsa Melayu atau pun nasib negara ini semata-mata tetapi adalah atas dasar desakan daripada kem Pak Lah yang telah nampak betapu Tun telahpun sampai ke jalan penghujung di mana jika tidak menyerahkan kekuasaannya maka BN sndiri akan hancur dalam pilihanraya.

Maka dengan penuh berat hati maka Tun pun berundur.Sebagai mengambil hati orang tua itu maka dianugerahkanlah gelaran Tun kononnya kerana banyak jasa-jasa yang telah ditaburkan sepanjang beliau berada disinggahsana kekuasaan. Itulah dia sikap orang Melayu ...sengaja mahu ambil hati ...
Ekoran daripada perletakkan jawatan TDM, beberapa ahli politik veteran dengan tegas berkokok bahawa mereka tidak perlu meletakkan jawatan kerana jasa mereka masih diperlukan lagi dan kerana rakyat masih mahukan mereka. Antara mereka ini ialah Tan Sri Rafidah Aziz dan Dato Sri S Samy Vellu.
Memang rakyat sebahagian besarnya tahu bahawa Samy Vellu adalah menteri yang paling tidak digemari kerana keangkuhan dan keegoannya. Walau pun nampak ada banyak kelemahan di dalam kementeriannya, namun SV masih enggan mengalah. Lihatlah betapa korupnya projek MRR2 dan juga projek pembaikkan bangunan Parlimen. Semua rakyat tahu bahawa kegagalan mengawasi projek tersebut atau lebih tepatnya rasuah adalah penyebab utama projek berkenaan bermasalah.
Kalau benarlah projek tersebut tiada unsur-unsur rasuah , mana mungkin beberapa keretakan atau kebocoran boleh berlaku. Adakah jurutera-jurutera yang dilantik oleh Kementerian Kerja Raya benar-benar mengawasi projek berkenaan? Jawapannya sudah tentu tidak! Kalau projek diawasi, suddah tentulah hasil kerjanya akan menepati mutu atau standard yang sepatutnya.
Akhirnya kerana masih mahu melayani keegoannya sehingga akhirnya rakyat telah muak dan benci dan akhirnya rakyat telah menolak SV sehiunga kalah dengan penuh kehinaan dalam PRU12 yang lalu.
Bagaimana pula dengan Tan Sri Rafidah Aziz? Tak payah disebut lagi. Sekarang ini RA sedang mengumpulkan gerombolannya untuk memastikan beliau memenangi jawatan Ketua Wanita UMNO dalam Perhimpunan Agung UMNO yang akan datang. Amat menjijikkan sekali kerana dalam wanita UMNO sendiri telah wujud kem yang berbeza di mana sudah tentulah kewujudan kem-kem ini adalah berteraskan kepentingan peribadi tetapi menggunakan nama Parti.
RA harus sedar bahawa selepas skandal beliau dengan APnya melanda negara, rakyat telah hilang kepercayaan terhadapnya.
Saya tidak nampak ada alasan yang munasabah untuk RA mempertahankan jawatannya sebaliknya, tidak perlu ada penangguhan dalam penyerahan kuasa. Hairan, hendak menyerahkan kuasa pun perlu ada syarat dan tempoh! Kalau sudah tahu diri tidak dikehendaki, berundur adalah cara terbaik. Janganlah gunakan alasan kononnya masih memerlukan masa untuk menyediakan Wanita UMNO di landasan yang betul sebelum penyerahan kuasa dibuat. Janganlah jadikan parti seperti kuda tunggangan.
Kadang-kala kita mesti mengikuti trend di barat atau di Jepun. Bila ahli politik menyedari mereka tidak popular dan mendatangkan masalah kepada parti dan negara, mereka dengan sendirinya akan mengundur diri. Itulah dia harakiri politik yang gentleman!Bukannya seperti sebahagian besar seperti ahli politik di negara kita.
Bagi saya baik Rafidah, Mahathir, Pak Lah, Samy Vellu,Muhammad Taib atau Khir Toyo, buanglah ego anda.Terimalah hakikat sebenar dan berbaliklah ke alam nyata. Berpijaklah ke hakikat yang sebenar. Anda tidak diperlukan!!!!